براساس نوشته‌های تاریخی که موجود است، در چین و یونان باستان از تنباکو و توتون به عنوان یک گیاه دارویی استفاده می‌کردند.

با این مقدمه اجازه بدهید در این مطلب تاریخچه سیگار را بررسی کنیم. پس تا انتها با ما باشید.

تاریخچه سیگار

اگر کتاب تاریخ را ورق بزنیم، متوجه می‌شویم مایاها و آزتک‌ها در آیین‌های مذهبی تنباکو و سایر دخانیات مشابه را دود می‌کردند.

اما همه چیز از قرن ۱۵ شروع شد، یعنی زمانی که «کریستف کلمب» در قاره آمریکا مصرف تنباکو را در بین بومیان مشاهده کرد.

او به تصور خود کشف جادویی کرده بود و برگ‌ها و دانه‌های آن را با خود به اسپانیا برد.

توتون در قرن هجدهم وارد فرانسه شد و مردم اسم سیگار را روی آن گذاشتند.

دولت فرانسه در سال ۱۸۴۵ تولید سیگار را به صورت انحصاری شروع کرد.

با آن که یک فرد مکزیکی به اسم «Juan Nepomuceno Adorno» اولین دستگاه ساخت سیگار را اختراع و ثبت تجاری کرد، ولی این «جیمز آلبرت بونساک» آمریکایی بود که یک دستگاه تولید سیگار دیگر در سال ۱۸۸۰ ساخت تا تولید آن سرعت بیشتری بگیرد و حجم تولید روزانه از حدود ۴۰۰۰ نخ سیگار دستی به حدود چهار میلیون نخ افزایش پیدا کند.

ورود سیگار به ایران

سوغات پرتغالی‌ها به شاهان صفوی، توتون و تنباکو بود که اولین بار به ایران آوردند.

سپس کشت آن در شمال ایران شروع شد.

هر چند کشت توتون و تنباکو در ایران سابقه ۳۰۰ ساله دارد، اما تا سال ۱۳۰۰ شمسی تولید سیگار در کارگاه‌های کوچک و به روش دستی انجام می‌شد.

از سال ۱۲۹۴ شمسی دولت انحصار دخانیات ایران را به دست گرفت و در سال ۱۳۱۷ در زمینی به مساحت ۱۰ هکتار، اولین کارخانه تولید سیگار احداث شد.

به طور کلی، سالهای ۱۳۱۵ تا ۱۳۵۰ بازه زمانی پیدایش و تحولات صنعت دخانیات ایران بوده است.